Małgorzata Braunek


Małgorzata Krystyna Braunek, urodzona 30 stycznia 1947 roku w Szamotułach, a zmarła 23 czerwca 2014 roku w Warszawie, była jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w polskim świecie kina i teatru. Jej talent aktorski oraz charyzma przyciągały uwagę zarówno widzów, jak i krytyków filmowych.

W latach 1971–1974 pracowała jako aktorka Teatru Narodowego w Warszawie, gdzie zyskała uznanie za swoje wyjątkowe role. W 2004 roku została uhonorowana Polską Nagrodą Filmową (Orłem) za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą w filmie "Tulipany".

Oprócz kariery aktorskiej, Małgorzata Braunek była również nauczycielką zen, co podkreśla jej wszechstronność oraz głębokie zaangażowanie w różne aspekty życia artystycznego i duchowego.

Życiorys

Urodziny Małgorzaty Braunek miały miejsce w Szamotułach, gdzie przyszła na świat jako córka Władysława Alojzego Braunka (oficera kawalerii i rotmistrza Wojska Polskiego II RP) oraz Anny Ruty z domu Beni. Wzory wartości, które wyniosła z domu, były osadzone w tradycji luterańskiej, za co odpowiadała jej matka, natomiast ojciec reprezentował katolicyzm. W trakcie swojego dzieciństwa od dziewiątego do piętnastego roku życia rozwijała swoje umiejętności w pływaniu.

W 1966 roku ukończyła naukę w XVIII Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Zamoyskiego w Warszawie. Następnie, w okresie do 1969 roku, studiowała na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie, jednak nie zdołała zakończyć edukacji z powodu natychmiastowego rozpoczęcia kariery filmowej. Na początku lat 70. została wyróżniona tytułem Gwiazdy Sezonu Filmowego, co otworzyło jej drzwi do dalszych sukcesów.

W swoim dorobku filmowym zagrała w ponad dwudziestu filmach. Jej kluczowa, znacząca rola miała miejsce w filmie Polowanie na muchy reżyserowanym przez Andrzeja Wajdę. Zyskała szeroką popularność dzięki rolom jako Oleńka Billewiczówna w Potopie Jerzego Hoffmana oraz Izabela Łęcka w serialu Lalka, zrealizowanym przez Ryszarda Bera. W późnych latach 70. zdecydowała się na czasową przerwę w karierze aktorskiej, aby skoncentrować się na rodzinie i podróżach. W czasie swoich wojaży po Azji odkryła i zafascynowała się filozofią zen oraz buddyzmem.

Powróciła do aktorstwa w połowie lat 90., występując w trzech spektaklach Teatru Telewizji oraz w filmie Łukasza Wylężałka pt. Darmozjad polski. Następnie zrealizowała rolę, napisaną specjalnie z myślą o niej przez Jacka Borcucha, w filmie Tulipany (2004). Za tę kreację została odznaczona Orłem za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą oraz zdobyła główną nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Pod koniec swojego życia występowała w serialu Dom nad rozlewiskiem oraz w jego kilku kontynuacjach.

Na scenie Teatru Narodowego w Warszawie miała okazję występować w latach 1971–1974. W 2010 roku wcieliła się w postać Elżbiety Vogler w spektaklu Krystiana Lupy pt. Persona. Ciało Simone, zrealizowanym w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.

25 marca 2014 roku Małgorzata Braunek została uhonorowana złotym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Na mocy postanowienia prezydenta Polski Bronisława Komorowskiego z 22 kwietnia 2014 roku odznaczona została również Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, za wybitne osiągnięcia w pracy artystycznej oraz społecznej, a także za jej znaczące zasługi na rzecz przemian demokratycznych w Polsce.

Życie prywatne

Małgorzata Braunek miała bogate życie osobiste, co odzwierciedla jej relacja z partnerami. Była trzykrotnie zamężna. Jej pierwszym mężem był aktor Janusz Guttner, a po nim związała się z reżyserem Andrzejem Żuławskim, z którym rozwiodła się w 1976 roku. Ostatnim małżonkiem był pisarz i buddysta Andrzej Krajewski, z którym pozostała aż do końca życia.

Warto zaznaczyć, że Małgorzata była matką utalentowanego reżysera Xawerego Żuławskiego oraz aktorki Oriny Krajewskiej, która przyszła na świat w 1987 roku. Jej wpływ na ich rozwój artystyczny był znaczący.

Pasją Małgorzaty było również buddyzm. Pełniła rolę zwierzchnika Związku Buddyjskiego Kanzeon i 25 stycznia 2011 roku otrzymała tytuł rōshiego od rōshiego Dennisa Genpo Merzela. Aktywnie angażowała się w działania na rzecz praw człowieka, szczególnie w kontekście sytuacji w Chińskiej Republice Ludowej, a także była wegetarianką i wspierała akcje ochrony praw zwierząt.

W 2007 roku Małgorzata, wspólnie z Mają Ostaszewską oraz Ksawerym Jasieńskim, wzięła udział w nagraniu adaptacji audio buddyjskich bajek zebranych przez Rafe Martina, które ukazały się w zbiorze „Głodna tygrysica” (wyd. Wydawnictwo Elay, 2006).

Niestety, życie tej znakomitej artystki zakończyło się 23 czerwca 2014 roku w Warszawie. Przyczyną jej śmierci był rak jajnika. W dniach 23−30 czerwca odbywały się buddyjskie ceremonie pogrzebowe, a jej ostatnia droga zakończyła się 5 lipca 2014 roku, kiedy to została pochowana w grobie matki na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie (aleja 44a, grób 56). Choć pogrzeb miał charakter świecki, to 6 lipca 2014 roku odbyło się nabożeństwo żałobne w luterańskim kościele Świętej Trójcy.

Filmografia

Filmografia Małgorzaty Braunek obejmuje wiele ról, które z pewnością zapadły w pamięć widzów. Poniżej przedstawiamy jej dorobek filmowy, w którym można znaleźć zarówno produkcje z lat 60., jak i te nowsze. Każda z tych postaci miała swój wyjątkowy charakter i przyczyniła się do jej niezapomnianej kariery aktorskiej.

  • 1967: Żywot Mateusza jako Anna,
  • 1967: Wycieczka w nieznane jako dziewczyna Roberta,
  • 1967: Skok jako Teresa,
  • 1968: Wniebowstąpienie jako Raisa Wołkowa-Goldstein,
  • 1968: Ruchome piaski jako Anka,
  • 1969: Polowanie na muchy jako Irena, kochanka Włodka,
  • 1970: Lokis: Rękopis profesora Wittembacha jako Julia Dowgiałło,
  • 1971: Trzecia część nocy jako Helena, żona Michała – Marta,
  • 1972: Diabeł jako narzeczona,
  • 1973–1974: Potop jako Oleńka Billewiczówna,
  • 1976: Wielki układ jako Marta Nowicka, żona Stefana,
  • 1977: Wejście w nurt jako Małgorzata, przyjaciółka Anny,
  • 1977: Lalka jako Izabela Łęcka,
  • 1997: 13 posterunek jako zgwałcona kobieta (odc. 1),
  • 2004: Tulipany jako Marianna,
  • 2004: Glina jako malarka Tatiana Zubrzycka (odc. 7),
  • 2004: Bulionerzy jako Marta Berger, matka Damiana (odc. 12),
  • 2005: Pensjonat pod Różą jako Wiesława Pasternak,
  • 2005: Pełną parą jako Bogusia Lamarti,
  • 2007: Z Miłości jako Marta, matka Róży,
  • 2007: Ekipa jako siostra przełożona szarytek z Międzyborka (odc. 12),
  • 2009: Dom nad rozlewiskiem jako Barbara Jabłonowska, matka Małgorzaty,
  • 2010: Miłość nad rozlewiskiem jako Barbara Jabłonowska, matka Małgorzaty,
  • 2011: Życie nad rozlewiskiem jako Barbara Jabłonowska, matka Małgorzaty,
  • 2012: Nad rozlewiskiem jako Barbara Jabłonowska, matka Małgorzaty,
  • 2013–2014: Cisza nad rozlewiskiem jako Barbara Jabłonowska, matka Małgorzaty.

Każda z wymienionych ról przyczyniła się do bogatego dorobku Małgorzaty Braunek, której wkład w polskie kino pozostaje niezatarte.

Przypisy

  1. Lista laureatów Medalu Zasłużony Kulturze Gloria Artis [online] [dostęp 25.11.2022 r.]
  2. Internetowy System Aktów Prawnych [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 29.01.2022 r.]
  3. Eksperci: rak jajnika wciąż tematem tabu nawet wśród kobiet [online], rynekzdrowia.pl, 27.09.2016 r. [dostęp 29.01.2019 r.]
  4. Paweł Piotrowicz: Najpiękniejszy polski uśmiech. Mija sześć lat od śmierci Małgorzaty Braunek. Onet.pl. [dostęp 31.08.2020 r.]
  5. Janusz R.J.R. Kowalczyk, Małgorzata Braunek [online], culture.pl, 10.06.2014 r. [dostęp 06.07.2014 r.]
  6. Nie żyje Małgorzata Braunek. 23.06.2014 r. [dostęp 24.06.2014 r.]
  7. W niedzielę pożegnanie Małgorzaty Braunek [online], tvn24.pl, 01.07.2014 r. [dostęp 06.07.2014 r.]
  8. Order Odrodzenia Polski dla Małgorzaty Braunek. prezydent.pl, 22.04.2014 r. [dostęp 22.04.2014 r.]
  9. Tygodnik Życie na Gorąco nr 28, 10.07.2014 r.
  10. Jacek Szczerba: Małgorzata Braunek – wielka aktorka bez maski. „Śmierć jest końcem, ale też początkiem”. wyborcza.pl, 23.06.2014 r. [dostęp 24.06.2014 r.]
  11. Małgorzata Jiho Braunek Roshi. kanzeon.hekko24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu 04.01.2018 r.]
  12. Pomarańczowa Księgarnia. pomaranczowa108.pl. [zarchiwizowane z tego adresu 11.05.2015 r.]
  13. Małgorzata Braunek: trzeba poświęcić trochę czasu, by poznać dobrze samego siebie. twojewiadomosci.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu 14.09.2013 r.]
  14. Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932, s. 166.
  15. Raczek 2003, s. 34.
  16. Raczek 2003, s. 36.
  17. Raczek 2003, s. 38.
  18. Małgorzata Braunek w bazie filmpolski.pl

Oceń: Małgorzata Braunek

Średnia ocena:4.57 Liczba ocen:24