Wacław z Szamotuł, znany również pod nazwiskami Wacław Szamotulski oraz Szamotulczyk, to postać, która zapisała się w historii polskiej muzyki i literatury. Jego życie obejmowało okres około 30 lat, od około 1524 roku, kiedy to przyszedł na świat w Szamotułach, do około 1560 roku, kiedy prawdopodobnie zmarł w Pińczowie.
Tytułowy bohater jest uważany za jednego z najwybitniejszych kompozytorów polskiego renesansu, a niektórzy historycy sztuki i muzyki nawet postrzegają go jako najwybitniejszego twórcę przed Chopinem. Wacław z Szamotuł znajdował się w gronie największych polskich kompozytorów tego okresu, obok takich osobistości jak Mikołaj Gomółka i Mikołaj Zieleński.
Na początku swojego życia Wacław był związany z katolicyzmem, jednak z biegiem lat przeszedł na kalwinizm, co miało wpływ na jego twórczość i światopogląd. Jego prace są do dziś przedmiotem badań, a ich wartość artystyczna oraz kulturowa jest nie do przecenienia.
Życiorys
Wacław z Szamotuł rozpoczął swoją edukację w Collegium Lubranscianum w Poznaniu, a w 1538 roku podjął studia na Akademii Krakowskiej. W okresie między 1545 a 1547 pełnił funkcję sekretarza u kasztelana trockiego Hieronima Chodkiewicza. Następnie, od 6 maja 1547 do listopada 1555, pracował jako compositor cantus u króla Zygmunta Augusta w Krakowie. Około 1550 roku nawiązał bliskie relacje ze środowiskiem protestanckim, co doprowadziło do przyjaźni z kompozytorem Cyprianem Bazylikiem oraz poetą Andrzejem Trzecieskim, do którego tekstów napisał kilka pieśni. Prawdopodobnie od listopada 1555 do chwili śmierci związał swoje życie muzyczne z wileńską kapelą dworską księcia Mikołaja Radziwiłła. Zmarł w okolicach 1560 roku. Szymon Starowolski, znany polski historyk XVII wieku, skomentował: Gdyby losy pozwoliły mu żyć dłużej, z pewnością nie potrzebowaliby Polacy zazdrościć Włochom Palestriny, Lappiego, Viadany.
Twórczość
Wacław z Szamotuł był autorem wielu wielogłosowych utworów religijnych oraz świeckich, inspirowanych tekstami polskimi oraz łacińskimi, tworząc dzieła między innymi dla takich postaci jak Mikołaj Rej, Andrzej Trzecieski czy Jakub z Iłży. Z jego bogatej spuścizny do naszych czasów przetrwało jedynie kilka utworów: trzy motety w języku łacińskim, cztery pieśni oraz cztery psalmy w języku polskim, wszystkie w czterogłosowej formie, obok kilku utworów jednogłosowych. Jego polskie pieśni oddają ducha reformacji w muzyce, manifestując rezygnację z łaciny na rzecz języka narodowego oraz prostszą rytmikę w kompozycjach, co zwiększało czytelność tekstu. Wiadomo, że interesował się także poezją zarówno w języku polskim, jak i łacińskim.
Muzyczna twórczość Wacława cechuje się znakomitym opanowaniem techniki kontrapunktycznej, nawiązując w swoim stylu do tradycji franko-flamandzkiej. Jego kompozycje Modlitwa gdy dziatki spać idą (Już się zmierzcha…) oraz Kryste dniu naszej światłości są na stałe obecne w repertuarach wielu zespołów chóralnych, a psalm Ego sum pastor bonus dodaje blasku niejednej kulturalnej uczcie w Polsce oraz Europie.
Rezonans
Oddziaływanie twórczości Wacława z Szamotuł było niezwykle szerokie. W XX wieku jego kompozycje zyskały uznanie u Henryka Mikołaja Góreckiego, który kilkaset lat później wielokrotnie cytował głos tenorowy pieśni Już się zmierzka w swoich utworach, takich jak Chorale w formie kanonu oraz w Muzyce staropolskiej op. 24, a także w (I) kwartet smyczkowy Już się zmierzcha op. 62 z 1988 roku. Warto również wspomnieć o mszy parodia In te Domine speravi, której autorstwo przez długi czas przypisywano Janowi Fabriciusowi z Żywca (zm. ok. 1665), jednak obecnie istnieją wątpliwości co do tego, przesuwając datę jej powstania na około 1595 rok.
Zachowane utwory
Wszystkie dzieła tego kompozytora są dedykowane czterogłosowemu chórowi a cappella, o ile nie zaznaczone jest inaczej. Wśród jego znakomitych motetów łacińskich znajdują się:
- In te Domine speravi, wydany w Norymberdze w roku 1554 – to pierwszy znany utwór pochodzący od polskiego twórcy, który został opublikowany poza granicami kraju,
- Ego sum pastor bonus, pochodzi z Norymbergi i został wydany w 1564 roku,
- Nunc scio vere – ten utwór zachował się w formie manuskryptu, w którym znajduje się transkrypcja organowa w tzw. tabulaturze „Zamkowej” z około 1590 roku.
W zakresie pieśni polskich, które prawdopodobnie powstały po roku 1550, można wymienić:
- Christe, qui lux es et dies – znana w polskim wykonaniu jako „Kryste, dniu naszej światłości”, za tekst której odpowiada Mikołaj Rej,
- Modlitwa, gdy dziatki spać idą – to popularna pieśń wieczorna, autorstwa Andrzeja Trzecieskiego, znana także z pierwszej linijki: „Już się zmierzka”,
- Pieśń o narodzeniu Pańskim – zaczynająca się od słów „Pochwalmyż wszytcy społem…”, przypisuje się jej Jakubowi z Iłży,
- Powszednia spowiedź – utwór zatytułowany „Ach mój niebieski Panie”, również słowa do tej pieśni stworzył Andrzej Trzecieski.
Kompozytor wprowadził do swojego dorobku także psalmy w polskim tłumaczeniu, w tym:
- Błogosławiony człowiek – znany w tłumaczeniu jako „Beatus vir, qui non abiit…”, jest to Psalm 1 w interpretacji Andrzeja Trzecieskiego,
- I któż będzie przemieszkiwał – utwór oparty na Psalmie 14, w tłumaczeniu Andrzeja Trzecieskiego,
- Nakłoń, Panie, ku mnie ucho Twoje – znany również jako „Inclina, Domine, aurem Tuam”, to tłumaczenie Psalmu 86 (85.) autorstwa Mikołaja Reja,
- Alleluia, chwalcie Pana – opublikowane jako „Laudate Dominum omnes gentes”, odnosi się do Psalmu 117 (116), a jego autorstwo jest kwestionowane, być może również Mikołaja Reja.
Dodatkowo, autor ten zostawił po sobie niezatarte ślady w postaci innych utworów. Skomponował m.in. Dekalog mniejszy, Dekalog więtszy oraz Pieśń a prośba człowieka krześcijańskiego. Znane są także jego prace, takie jak ośmiogłosowa Mszę (zaginiona), Lamentacje i Pasję (również zaginione) oraz szereg innych łacińskich kompozycji.
Nagrania płytowe
W bogatej twórczości Wacława z Szamotuł, jednym z najważniejszych kompozytorów renesansowych w Polsce, możemy znaleźć liczne nagrania płytowe, które ukazują jego niezwykłą sztukę muzyczną. Oto przegląd wybranych albumów:
- Sub Ursae. Under the Northern Sky. Complete Works of the Polish Renaissance Master Wacław z Szamotuł (Venceslaus Schamotulinus). Wykonanie: Cracow Singers, Marc Lewon – lutnia, Agnieszka Budzińska-Bennett – kierownictwo artystyczne (Raumklang 2018, RK 3801). Album ten zawiera premierowe nagranie zrekonstruowanej najdłuższej kompozycji Wacława z Szamotuł, zatytułowanej Lamentationes.
- Płyta CD z wszystkimi zachowanymi utworami Wacława z Szamotuł, dostępna na stronie ilcanto.art.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-28)]. Album zawiera 7 utworów w języku polskim oraz 3 motety łacińskie, w tym do odsłuchania Pieśń o Narodzeniu Pańskim w formacie mp3, wyk. zespół Il Canto, wyd.
- Fragmenty płyty CD z utworami Wacława z Szamotuł do odsłuchania obejmują niemal wszystkie zachowane kompozycje, z wyjątkiem In Te, Domine, speravi. Na płycie znajduje się także Missa Paschalis Marcina Leopolity, wyk. zespół Collegium Vocale, a album zdobył nagrodę Fryderyka 2001 w kategorii Album roku – muzyka dawna.
- Tallis, Wacław z Szamotuł, Pękiel – 4 pieśni i 3 psalmy w języku polskim, wykonanie: Affabre Concinui, wyd. A&C. Z tej płyty pochodzą utwory, takie jak Modlitwa gdy dziatki spać idą oraz Alleluja, chwalcie Pana, dostępne w formacie mp3.
- Rex – Muzyka Złotego Wieku w Polsce – płyta z nagraniem Pieśni o narodzeniu Pańskim w wykonaniu zespołu Trombastic, wyd. Dux.
- Muzyka Polskiego Renesansu – płyta w wykonaniu Zespołu Ars Nova, która zawiera nagrania dwóch utworów Wacława z Szamotuł: Modlitwa, gdy dziatki spać idą oraz Kryste dniu naszej światłości, wyd. [TRAVERS 2006].
Każde z tych nagrań przyczynia się do lepszego zrozumienia twórczości tego wybitnego kompozytora oraz do promocji polskiej muzyki renesansowej.
Przypisy
- Tak w Grove Dictionary i w MGG. Liczne inne, prawdopodobnie starsze źródła podają „ok. 1526”: Małgorzata M. Kosińska, Wacław z Szamotuł, [w:] Twórcy [online], Culture.pl, 27.03.2024 r.
- Późniak Piotr, Repertuar polskiej muzyki wokalnej w epoce Renesansu.
- Szamotuły, Wacław aus, MGG, s. 379.
- Możliwa forma nazwiska Palestriny, Encyklopedia PWM n-pa, hasło Palestrina.
- Często tak określany na stronach internetowych, w wypracowaniach itd.
- a b c Tak w Grove Dictionary i w MGG, aczkolwiek niektórzy podają, że kompozytor i poeta będący sekretarzem Chodkiewicza to dwie różne osoby.
- Pierwszy biograf Wacława z Szamotuł, Szymon Starowolski, podaje iż ten „zmarł w kilka zaledwie dni po śmierci swego króla [1572], nie doszedłszy nawet czterdziestego trzeciego roku życia” (Starowolski, 138), nowoczesna nauka jednakże przesuwa rok śmierci na ok. 1560 – Encyklopedia muzyczna PWM, Grove Dictionary, MGG i in.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Małgorzata Braunek | Paweł Bączkowski | Tomasz Matusewicz | Maria Wicherkiewicz | Lech Ludwik Madaliński | Aleksander Trąbczyński | Bronisław Edward Sydow | Norbert Rakowski | Doniu | Philipp Scharwenka | Bartłomiej Firlet | Łukasz Kośmicki | Janusz Grabiański | Xaver Scharwenka | Piotr MikołajczakOceń: Wacław z Szamotuł